en yakın dostuma atıfta bulundum biraz..
her daim benimle,
ilhamıma ortak..
payı var az - çok yarattığım her eserimde..
aslında sigarama mı yazdım sadece ?
bilmem..
kim bilebilir ki ?!!
her bir nefes,
her bir dal,
bir satır,
bir şiir oldu tüttü mısralarımda..
ama madalyonun bir de öbür yüzünden bakmak lazım
çektiğim her nefeste elimdeki sigaramdan
bil ki bir çivi daha çakıldı tabutuma...
benden geriye kalacak tek şey
bu satırlar olacak ardımda bıraktıklarıma..
benden ve duygularımdan bir parça..
o ki,
davetiyemdir sonuma
ateşler yakıp,
dumanlar savurup çağırdığım
o ki,
tek dostum..
dert ortağım,
sırdaşım..
sadık sewgilim,
zehirli sarmaşığım..
diyorlar ki
"zehirler, öldürür seni"
ne gam.....
bunca yıl sewdiğim dediklerim de zehirlemedi mi sanki ?
içten içe, sinsice kemirdiler beni
hiç değilse bununkisi âleni..
dile getirdim konuşturdum bazen,
o anlattı, ben yazdım..
o arada,
sewindim bi tane yaktım,
üzüldüm bi tane yaktım..
sanırım,
yakmak için hep bi bahane aradım..
ahh dedim ya dostum sana
bundandır hep benim içimdeki yara
sewdiklerimden aldım hep kederi
kalbimdeki kapanmayan bu yaralar
hep onların eseri..
oysa bende isterdim inan
sewdiğimin sigaram gibi ciğerlerimde raksetmesini
hoş,
ben hep içimde yaşattıkça sewgisini
o parçalayıp göğüs kafesimi
son bir soluk gibi beni terketti..
bir nefes çektim şimdi vefasızın gözlerinden,
bir yudum aldım o özlediğim gülüşünden,
nasıl da doldurdu içimi hasreti
yokluğunda sanki onunlaymışım gibi...
sen zamanı yudumlarsın,
zaman seni içer...
gidenin ardından ister bir dal yak,
ister bir paket;
sewilen zalim oldu mu
aşkından ölsen, ardına bakmaz gider...
sen sewersin sewilen gider..
kim bilir,
sende gitmişsindir birisinin gönlünden
böyle değil midir bu aşk denen illetin kuralı?
sewiyorum deyip
kalbini sewdiğinin yoluna serdiğin an
sewilenin gözünde değerin biter........
azar azar öldürse de her gün yeniden
daha vefalı, sewdiğim dediklerimden..
işte bu şiir bu yüzden yazıldı biraz da
vefasızlara çok yazdım çizdim zamanında,
bu da,
beni terketmeyen zehirli sarmaşığıma..........
biz de vefasız değil miyiz aslında?
biz de bizi terketmeyene eziyet etmiyor muyuz?
ateşlerde yakıp,
üstüne basıp,
eze eze küle döndürüyoruz
tüm bunlara rağmen o vefalı dost
gene uzatıyor dudaklarını dudaklarımıza...
*bahar*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder