Yapayalnız bir gecenin ortasındayım
yine seni düşünüyorum;
ve aşkımızı..
içim buruk...
Buğulu camlardan bakıyor, okuyorum
sararmış, eskimiş resimlerin hikâyelerini...
Bir fotoğraf geçti elime
ikimiziz;
sadece ikimiz
ve yüzümüze yansıyan mutluluğumuz
şimdiyse
yalnızlık ve sensizliğe mahkûm olduğumu biliyorum
ve korkuyorum...
Sesim kesildi,
nefesim de öyle..
ellerim titriyor
Yıllar geçti aradan nasıl da hızlı
Ama şu an aynı heyecanı yaşıyorum
Biliyorum, artık yaşlandım
ve yaşlanmak
ölüme yavaş yavaş yaklaşmak...!!!
Korkuyorum sewgilim..
sensiz kalmaktan,
yalnız kalmaktan korkuyorum
ve yaşayan her canlı gibi
sıram geldiğinde yok olup gitmekten...
Sana, seni ne kadar çok sewdiğimi
bir kez daha söyleyemeden ölmekten..!!!
*bahar*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder