19 Şubat 2007 Pazartesi

Benim Olmayacak Sevgiliye Sesleniş...


Her gece yokluğun ayrı bir kâbus,
üzerime çöken tüm karanlığıyla..
her gece beni bir başka kör kuyuya bırakır
sensizlikte seni yaşadığım anılarım..
ne sesimi duyan olur karanlıklarda
ne de elimi tutan korktuğumda..
Korkuyorum sewgilim
sensizlikten korkuyorum..
tıpkı karanlıktan korktuğum gibi..
çocuk kâbuslarımdaki
o kara gulyabaniler gibi çöküyor üzerime sensizlik
ya gel sar beni, tut elimden
ya da hiç değilse arada bir ses ver,
tek olmadığımı hissettirecek bir nefes..
Sensizliğin bağrımı deldiği o gecelerde
ölmeyi çok denedim
ve her seferinde gözlerin geldi gözlerimin önüne;
hiç bir zaman bana bakmayacağını bildiğim,
o bir çocuk kadar masum
bir kartal kadar vahşi
ve çelik gibi keskin bakan gözlerin...
ben gözlerinde öldüm her gece..
ölüp ölüp dirildim de
bir gerçekten ölmeyi beceremedim..
gözlerinin hayâlinden ayrı düşerim diye.....

*bahar*

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder