Dikkatsiz Bir Kaptan Gibiyim...

İçim dopdolu yine bu gece
gözlerim direniyor dolmamak için
sebebi yok, nedeni yok, öylesine işte..
sebepsiz ağlamak, sebepsiz susmak;
dalıp gitmek ya da uzak mesafelerin
uçsuz bucaksız noktalarına doğru yol alıp
sonsuzluğunda kaybolmak istiyorum...

şöyle bi bakıyorum, düşünüyorum da;
ne acılar yaşandı bitti bu "boş" sahnede
ne oyunlar oynandı,

ne maskelerle boyandı sahte ilişkiler...
arayışların, çarelerin kısırlaştığı
afaroz olmuş duyguların birikiminde
gülüp oynandı hep..
aynı senaryo, aynı karakterler
neler geldi geçti bu "boş" sahneden
boş ölü bakışlı başrol oyuncularıyla..

dolmak, taşmak, coşmak istiyorum artık sevgiyle
hep sararmış yapraklarla dolan sayfalarıma
bahar gelsin artık..!
kara, acı, tesellisi boş kayıplara koşup
bir "güvercinimi" daha uçurmak istemiyorum..

okyanuslarım kudurmuş
gökyüzüm şimşeklerle, fırtınalarla boğulmuş halde
iş işten geçtikten sonra gemisini kurtarmaya çalışan
dikkatsiz bir kaptan gibiyim
pozitif düşüncelerimin sıcaklığını alıp
yerine buzdan soğuk duygular koyup
sönük bir kalp bıraktılar hep bende

sanırım gene dümeni fırtınanın kalbine kırıp
gemimle beraber boğulmak düşüyor bu aşkta da bana...

*bahar*