içimden "âşık olmak" geldi bi an
dans eder gibi..
narin..
hassas..
tutkulu..
uçarcasına...
dans ayakkabılarımı giyip
dans edenler kervanına katılayım dedim
gözümü karartıp...
acemiliğimi,
beceriksizliğimi,
ve hepsinden önemlisi,
"partnersizliğimi"
hesaba katmamıştım..
bu dans öyle her zaman yaptığım gibi
tek başına tepinebileceğim türden değildi,
e tabi,
oynamaya oynamaya unutmuşum..
dans pistinin girişine geldiğimde
geri çevrilince dank etti aptal kafama..
hem kabiliyetsizsin,
hem de,
insanların göz zevklerini bozacak kapasitede
çirkin ve geçkin olduğundan,
partnersiz..
daha ne diye piste çıkmaya yeltenirsin..
beyinsiz...
"çıkar o ayakkabıları..!!"
diye bağırdım kendime..
"otur oturduğun yerde..
*dans etmek* senin neyine..!!"
*bahar*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder