Hani ölmek istediğim anlar vardı ya,
Göğsüne yaslanıp ağlayamadığım..
Sesim titrerdi inan senin yanında,
Sensizken benliğimi bulamadığım...
Bir sırça cam misali kalbim;
Kırılmış, onarılması imkansız..
Elimi tutsaydın şifa bulurdum,
"Gülüm" diyen benliğine taptığım...
*bahar*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder