Noktalarım Bile Olmadı Benim...

Gökkuşağındaki renklere koş,
sen yaklaştıkça uzaklaşacaklar..
Sen yorulacaksın, ama hırsın var
ve bitmek bilmez bir inadın, değil mi?
Koş durmadan, hırsına ve inadına yenik düşerek...

İsabetsizlikte rakibim olmadı hiç
tıpkı ıstakanın emrini beklerkenki bilardo topları gibi
beceriksizliğimle halledemediğim bir oyun sanki bu da
"öylesine" deyip geçtiğim.

önemli olan sadece nefes alıp vermek midir
yaşadığını ispatlamak için ?
Sorular ve yanıtlar..
Oysa benim böyle bir zıtlığım
hattâ aynı zamanda birbirine bağlı bulunduğum
noktalarım bile olmadı..

Başarıların ve mutlu aşkların uzak seyircisi,
hayalcisi oldum uzaktan uzağa..
"Ben olsaydım" deyip geçtiğim gurur tablolarından
çok büyük farkım olmadığını bilmeden...

*bahar*