Yokluğunda..

yokluğunda,
güneşim bile terketti beni
her günüm zifir karanlık..
hasret kaldım akşam güneşinin kızıllığına..
ne çok isterdim oysa,
o kır kahvesinde bir akşamüstü
bir bardak demli çayı bölüşmeyi bir dostla..
ya da sahilde taş sektirmeyi, gün doğumunda
martılar yıkanırken kumsalda..

bir dostum bile yok artık
o da terketti beni sen gibi,
senli hayallerim gibi,
martılar, iyot kokusu ve kumsallar gibi..
sanki koca bir dalga vurdu da göğsümün kıyısına
aldı götürdü hepsini, herkesi...

*bahar*

*** Bu şiirimde kullandığım resim, Fransız bir sanatçı arkadaşımın benim için yaptığı bir resimdir..
resmin telif hakkı olduğu için izinsiz kullanılmaması konusunda uyarmak isterim.. ***